Daha önce dedik ya iki MOK’u bir ettik, ama bir MOK’u idare edemedik.

Başaramadık idareyi federasyonlara vermeyi.
Bir başka değişle federasyonlar idareyi ele alamadı.
Bırakmadı böyük adamlar, Milli Olimpiyat Komitesi’nin ‘kişisel’ idaresini.
Vermem diyor. Her yolu deneyerek.

***

Binbir ayak oyunu, binbir tilkilik ve kurnazlık.
Ve bu oyunlara, kurnazlıklara, tüzük tanımamazlığa karşı federasyonların  demokratik mücadele süreci…
Sonu; 8 yıldan fazla bir süre, karmaşık bir MOK.

***

Tüzük diyorki, yönetim kurulu toplantısını başkan çağır.
Adamlar, federasyonların yönetimde olduğu bir yapıyı savunan başkanı ekarte etmek için, toplantı ayarlar, görevden alır, kendi aralarında başkan seçer, ardından da ziyaretlere başlar.
Cumhurbaşkanı, UBP ziyareti…
Bunu ne pişkinlik.
Buda yetmezmiş gibi, hesapları alabilmek için, bankalara müracaat, imza yetkisi isteme hevesi.
Yahu tüzük var, yasa var.
Tanıyan kim?

*** 

Burada federasyonlarında suçu var ama.
Karşıdakilerin, yasa ve tüzük çiğneme merakını yenmenin yollarını sekiz yıldan fazla bir süre, demokratik yola aşmanın bir anlamı yok bence artık.
32 spor federasyonun 30’nun aynı yolda yürüdüğü, MOK’u çağdaş yapıya kavuşturma hedefine varılamıyor bir türlü.
Kaymakamlığa yazı, başsavcılığa yazı, nebileyim yetkili dairelerle görüşme ve burardan yanıt bekleme süreci hep sonuçsuz kalıyor.

***

Federasyonlar gibi MOK’un yönetiminde kendilerinin olmasını savunurum.
Çağdaş tüzük, çağdaş yönetim şarttır.
Ancak dediğim gibi, karşı taraf, çok radikal kararlar alabilme yeteneğine sahip.
Anında görüntü...
Yani rakip, alttan dövüşüyor.
Ne yapmalı peki?
Yine ondan bundan görüş mü beklemeli federasyonlar.
Bu saatten sonra beklenmemeli bence.
Tüm faaliyetleri durdurmalıdır federasyonlar.
Başka türlü olacağı yok.