Alt sıralardan kurtulma mücadelesi veren Gençlik Gücü ile Yeni Boğaziçi karşılaşmasında dört gol izlemenin keyfi dışında futbol adına hiçbir şey yoktu. Sevinç yoktu, üzüntü yoktu, heyecan yoktu, stres yoktu, sertlik yoktu, mücadele yoktu, maçta sadece gol vardı. Goller de öyle ağım, şahım goller değil, kolay atılmış gollerdi. Öyle ahım, şahım goller de beklemiyorduk ancak biraz mücadele de görmek istiyorduk doğrusu. Karşılaşmanın ilk 25 dakikası geçilirken sanki de ligde kötü günler geçiren bu takımlar değilmiş gibi mücadele etmeleri, gerçekten üzerinde düşünülmesi gereken bir durum ortaya çıkardı. Geçtiğimiz hafta yine deplasmanda bire bir rakibi durumunda bulunan Ozanköy’ü mağlup eden Yeni Boğaziçi takımı, bugün Gençlik Gücü karşısında sanki de başka takımmış gibi sahada futbol oynamaya çalıştı. Çünkü oynadığı futbol değildi. Hal böyle olunca takım teknik direktörü Mehmet Kemancıoğlu’nun işi çok zor. Sadece onun mu, ya mesaisini harcayan, parasını harcayan başkan Derviş Canaltay’ın işi, o ne olacak!.. Skora bakarak Gençlik Gücü takımı sahada futbol oynadı zannetmeyin, onlarda sadece gol yollarında doğru zamanda doğru yerde bulundular ve arka arkaya özellikle karşılaşmanın ikinci yarısında buldukları gollerle sahadan galip olarak ayrıldılar. Tabii Gençlik Gücü futbol oynamadan kazandığı bu üç puanla hayat bulurken, unutmaması gereken oynanacak daha çok maçın olduğu ve bu maçı kazandığı gibi de her zaman kazanamayacağıdır.