Bu sorunun birçok cevabı var aslında. Mağusa Türk Gücü-Cihangir karşılaşması izleyenler ise bu sorunun bir veya birden fazla cevabını bulmuş oldu.

Konuk ekip belli ki rakip takımı iyi analiz etmiş. Son üç yılın şampiyonunu durdurmak ve etkisiz hale getirmek için çalışmış, ezberletmiş.

Mağusa Türk Gücü topa hakim olmayı seven bir takım. Pas alış verişlerini doğru yapan ve özellikle bu organizasyon sonunda oluşan boşluklara adam kaçıran bir ekip.

Yukarıda da belirttiğim gibi Toygar hoca analizi, doğru yapmış ve rakibinin bu özelliğini devre dışı bırakmak için önlemler almış.

Üçüncü bölgede yapılan baskı bence en önemli hamleydi. Mbaye Diop, Tacettin, Muhittin ve Yankı ezberletileni doğru yaptı.

Bünyamin ve Isaac ne kadar kaçmaya çalışsa da başarışlı olamadı. Ufuk beklere top atamayınca kanat oyuncularını aradı.

Ama onlar da baskı altındaydı. Geriye kalan iki seçenek vardı.

Baskı altında olana pas atmak veya ileriye uzun vurmak.

Bu iki seçenek de kırk dakika boyunca işe yaramadı.

Cihangir, takım olarak topun arkasında ve hep doğru noktadaydı.

Kaymalar mükemmel, hatlar arasındaki bağlantı ise optimal noktadaydı.

Mağusa Türk Gücü hiç beklemediği bir oyun planı ile karşı karşıya kaldı. Basan, kovalayan ve topa hakim olan taraf hep Cihangir oldu.

İkinci toplar, seken, kaçan, boşta kalan tüm topları alan yine deplasman ekibi oldu.

Mağusa Türk Gücü bu dakikalarda uzun çıktı. Başka çaresi de yoktu zaten.

Ama uzun atılan toplar ileride etki yaratmadı. Geriden oyun kurarak çıkmadığın zaman gerekli desteklerin gelmesi oldukça zor.

“Uzun at, kaderine bırak” mantığı pek işe yaramadı.

Bu bölümde Cihangir önemli pozisyonlar üretti. Tek sorun neticelendirmedeydi.

Futbolun meyvesi gol. Eğer etkili oynadığın dakikalarda gol atamazsan kaderine razı olursun.

Etkili olmak ve oyun kontrolünü elinde tutmak için ekstradan efor sarf etmek zorunda kalırsın.

Eforun golle süslenmezse sonunda sıkıntı yaşar oyundan düşersin.

Mağusa Türk Gücü - Cihangir maçının ilk otuz dıkuz dakikasını izleyip herhangi bir nedenle stattan ayrılan bir izleyici maç sonucunu duyunca her halde tam bir şok yaşar.

Kırkıncı dakika tam da kırılma anı oldu bu karşılaşmada.

Mağusa Türk Gücü uzun çıktı. Zaten bu dakikaya kadara başka şansı yoktu.

Bu dakika da Cihangir takımı tam bir hatalar zinciri reaksiyonu verdi.

Kaleci Mehmet Yeşil ceza sahası dışında topa müdahale etti. Top kısa düştü. Halbuki orada stoperler vardı. Zamanlama hatası. Çıkma ve çıkmama konusundaki kararsızlık.

Alt yapıdaki futbolculara bile kaleci kalesini terk ettiği zamam “KALENİN GÜVENLİĞİ”

mutlaka sağlanmalı kuralı ezberletiliyor.

Bence Mehmet Yeşil’in kalesini terk ettiği anda stoperlerden biri direk kaleye koşu yapsa Emre Kuvvetlişahin bu kadar kolay bir gol atamazdı.

Hatalar zinciri sonrası gelen gol bence maçın kırılma anıydı.

Cihangir için soyunma odası dönüşü bir umut olabilirdi.

Ama futbolcuların aklı belli ki kırkta gelen golde takılıp kalmış. İkinci yarı aynı performansı asla sahaya yansıtamadı.

Evet futbol tüm spor branşları içinde en çok sevileni.

Ben ve karşılaşmayı izleyenler bugün bir kez daha futbolun bu kadar niye çok sevildiğine bir kez daha tanıklık etmiş oldular diye düşünüyorum.

İşte bu yüzden futbol. Doksan dakikanın sonunda ne olacağı asla belli olmayan bu oyunu her halde bu yüzden bu kadar çok seviyoruz.