Haftaya girerken her iki takımın da 3’er puanı vardı. Gönyeli için geçtiğimiz hafta yaşadığı mağlubiyeti unutmak, Doğan Türk birliği içinse ikinci galibiyetini alıp kötü başlangıcı geride bırakmak adına bir fırsattı bu maç…

Geçen haftaki yazımda da Gönyeli’nin eksiklerinden bahsetmiştim. Oyuncuların iletişim eksikliği, destek ve yardımlaşma sorunu, fiziksel eksiklik aynı şekilde devam ediyor. Buna, genç oyuncuların tecrübesizliği de eklenince takım zor anlar yaşıyor.

Futbolcuların tümünün bireysel olarak güçlendirilmesi gerekiyor. Bire birlerde fizik olarak güçsüz... İkili mücadelelerin nerdeyse tamamını kaybediyorlar.

Futbolcular genelde tek hamlelik. İkinci hamleleri yapamıyorlar. Desteğe gelmiyorlar. Kaymaları iyi yapamıyorlar. Bundan dolayı büyük boşluklar oluşuyor. Bu boşluklar da rakibe topla rahat oynama olanağı sağlıyor.

Doğan Türk Birliği bulduğu boşlukları değerlendirip skora gitti. Hiç baskı görmedi. Gol arayışları neredeyse savunmanın arasına ve arkasına attığı toplarla oldu. Maç boyunca hep bunu yaptı.

Maç boyunca yapamadığı şey ilk yarıda başarılı olduğu pas oyununu devam ettirememesi oldu. Yapamadığı için kalesinde pozisyonlar gördü.

Doğan Türk Birliği hala belli bir temponun üzerine çıkamıyor. Hiç direnci olmayan rakibine karşı verdiği pozisyonlar incelenmeli. Özellikle oyun iki farka düşerken ceza sahasında üst üste yapılan hatalar takım adına endişe vericiydi. Neticede iki hafta üst üste kazanması özgüven açısından önemli...

Gönyeli takımı içinse, özellikle de kendi evinde yaşanan kayıplar, farklı mağlubiyetler, gençlerin özgüven kaybetmesi bakımından sonraki haftaları da etkileyecek bir durum.

Gönyeli takımında kaleci Mustafa Dağman takımda ayakta kalan tek isimdi. Kalesinde 5 gol görmüş olabilir ama bu kötü bir performans gösterdiği anlamına gelmez. Yaptığı kurtarışlar farkın daha da açılmasını önledi.