Yenicami fikstür gereği arka arkaya önemli ve zor maçlara çıkıyor. Geçen hafta Lefke deplasmanı ki her takım için zorlu bir deplasman niteliği taşıyor. Dün de ligin güçlü ekiplerinden Bağcıl ile karşılaştı.

Aslında şampiyonluğa oynayan bir takımsanız, maç ayırımı yapmazsınız. Her takıma aynı oranda hazırlanıp aynı önemi verirsiniz. Fakat yine de fikstür gereği, iddialı olan takımlarla sezon başında karşılaşmak dezavantaj sayılıyor.

Yenicami mevcut takımlar içerisinde kadro derinliği en geniş olan takımların başında gelir. Ancak bu avantajını ligin genelinde kullanmak önemlidir. Gerçekten gerek savunmada, gerek orta alanda ve gerekse forvette yetenekli oyuncuları var. Fakat önemli olan bu oyunculardan en yüksek verimi alabilmektir.
Bir kere iki haftadır Peter sağ kanatta oyuna başlıyor. Yaklaşık maç başına 12-15 kilometre koşabilen bir oyuncuyu sağ kanatta oynatmak hatadır. Ayrıca bu oyuncunun adam eksiltme, topu süratli ileri taşıma, kaybettiği topu takip etme, tek top oynama, şu atma, defansa yardım etme gibi birçok özelliği varken, en az verim aldığınız yerde oynatırsanız, hem kendisinden bekleneni alamazsınız hem de takıma yeterince katkısı olmaz.

Dünkü maçta Bağcıl oyuna defans ağırlıklı başladı. Kontra ataklarla gol aradı ve zaman zaman da çok etkili oldu. Penaltıdan golü bulduktan sonra da, maçın sonuna kadar nerdeyse on bir kişi ile savunma yaptı.
Yenicami kapalı defansı açmakta çok zorlanıyor. Orta alanda oyunu organize edecek oyuncusu yok. Bir takımın temel organı orta sahasıdır. Eğer orta alanda oyunu yönlendirecek yani "maestro" görevi yapacak oyuncunuz yoksa, gol noktalarında etki, tesadüflere ve mucizelere kalır.

Bir kere Yenicami oyuna temposuz başlıyor. Kapalı savunmayı açmak için oyunu kanatlara taşıyıp ortalarla gol bulacağına, ısrarla ortadan gitmeye çalışıyor ve hata yapıyor. Topu kanatlara taşıyıp yapacağınız ortalarla hiç olmazsa rakibinizi hata yapmaya zorlayıp gol noktalarında etkili olmanız gerekirken, ısrarla  orta alanda gereksiz yan paslar yaparak maçı oyalamanın ne anlama geldiğini çözemedim.

Bağcıl özellikle ikinci yarıda bir sıfırlık avantajını korumak için, hemen her pozisyonda yerden kalkmadı. Nerdeyse 45 dakikalık sürenin 15 dakikasını yerde yatan futbolcularla geçirdiler. Tabi buna da maçın hakemi Mehmet Sezener göz yumdu. Bırakınız göz yummayı maçın sonuna 5 dakika olarak ekledi. Bu beş dakikalık sürenin de 2,5 dakikası yine sakatlanıp yerde yatan futbolcularla geçti ve onu da süreye eklemedi.

Hakemler bu gibi durumlarda futbolcuları ikaz etmeli, oynanmayan süreyi maçın sonuna tam olarak eklemeli. Futbolcular bunu bilirse o zaman oyunu bu kadar oyalama yönüne gitmezler.

Bir hakem gerçek sakatlıkla oyunu oyalamak için sakatlık numarası yapan futbolcuyu ayırt edemezse, futbolun ruhunu bilmiyor demektir.